Bekruipt u ook het gevoel dat de politici in het Verenigd Koninkrijk de regie over hun eigen toekomst inmiddels volledig kwijt aan het raken zijn? Het landsbestuur lijkt in chaos te verkeren nu moties van wantrouwen ingediend worden, ministers hun ontslag nemen en steeds harder geroepen wordt dat het volk het dan maar moet besluiten. Een schijnbaar failliet van de politieke constellatie, voor dit moment althans. Ik ben godsblij dat dergelijke taferelen zich niet in Nederland afspelen, maar als buurland met een stukje water ertussen gaat dit ook u en ons allemaal aan. Het Verenigd Koninkrijk (VK) is onze derde handelspartner en 12% van de sierteelt export is bestemd voor de Engelse markt en wel 87% van hun bollenimport komt uit Nederland. Ik hoef u vast ook niet meer uit te leggen dat verse producten niet gebaat zijn bij grenscontroles...
Met meer dan gemiddelde aandacht is het dus zaak de ontwikkelingen te volgen die helaas het karakter van een soap hebben. Het hoofd, oftewel de ratio weet dat het losknippen van het VK uit de EU voor beide partijen (veel) pijn gaat doen die zoveel mogelijk vermeden moet worden. In het hart zijn veel Engelsen nog steeds onderdeel van het gevoel wat hoort bij “Brittania rules the waves”. Hiertussen gaapt een grote kloof en ze verdeelt het land compleet. Met een bevolking van 65 miljoen zielen en wereldmachten zoals Rusland, de Verenigde Staten en China die vooral het eigenbelang voor ogen hebben kan het VK slechts een rol op de tweede rang spelen waar de EU een stoel op voorste rij kan claimen.
Ook hier geldt dat het “the winner takes all” principe dus tot problemen gaat leiden als de economie daardoor geraakt wordt. Dan kom je aan ieders portemonnee en dus moet de oplossing voor zoveel mogelijk mensen acceptabel zijn, en niet alleen voor 51% die vooral met het hart stemde en in 2016 nog niet wist waar het hoofd last van zou gaan krijgen. Compromissen sluiten is dus het devies, of polderen zo je wilt. Daar zijn we in Nederland altijd erg goed in geweest een ook dat leidt wel eens tot gefronste wenkbrauwen en het ziet er niet altijd even fraai uit. Maar beter een roetveegpiet dan helemaal geen Piet, of enkel een Piet zoals deze 20 jaar geleden de norm was. Want ook in Nederland kan er flink strijd geleverd worden, maar gelukkig is de impact daarvan goed te overzien...